Sen De Mi Brütüs ?

Söze nereden başlasam bilemiyorum ki ... Sağlı sollu darbeler aldım,alıyorum son birkaç haftadır.Geçenlerde bir yazımda da bahsetmiştim hayatımda olan insanların net olmayan tavırlarından.Dün bir vaka daha geldi başıma.Hem de bana ''Fevri davranma,bekle,son kararım yanına taşınacağım '' diyen arkadaşımdan.Biliyorum onun durumunu,neden öyle davrandığını ama son kararım demişti.Üstelik bana fevri davranma dedi diye ağzımı bile açmamıştım bu konuda.Her şeyi oluruna bırakmıştım ama gel gör ki bizim kız yine caydı.Bana nasıl söyleyeceğini bilememiş,günlerce ağlamış.Ben bir daha ki yılla ilgili bir konuya değinmesem ne zaman söylerdi kim bilir ? Vayy be dedim sen de mi ? Sen de mi bana Brütüslük yapıyorsun ? Ne çektim kararlarının arkasında duramayan insanlardan.Ama bunları söylerken ona karşı hiçbir kızgınlık yoktu bende.Aksine durumunu bildiğim için çaresiz oluşuna üzüldüm biraz.Hatta şakasına takıldım.Odanı prenseslere yakışır şekilde döşeyecektim,hani kedi alacaktık,hani birlikte dergi okuyacaktık,hani bana kahvaltı hazırlayacaktın,hani verdiğin sözler,hani ellerin nerde :P :P (Heyy Rururu'm okuyorsan bu yazılarımı ağlama ;) )

Şaşırmadım da nedense bu duruma.Dedim ya son birkaç haftadır planlanan her şey çöp oluyor.İnsanlarla yaşama umudumu kırıyorlar.Tek kötü yanı bu oluyor maalesef bu yaşadıklarımın.Kendimi daha çok yalnızlığa itekliyorum.Çaba harcıyorum aslında sevdiğim insanlarla hoş vakitler geçirmeye ama bana böyle yaptıklarında kafama balyoz yemiş gibi oluyorum.İçimdeki istek püff diye sönüyor.

Bir de neden herkesi anlayabiliyorum ? Bunu anlayamıyorum.Herhangi bir kızdığım olay yaşandı diyelim,o an cidden sinirli olur,esip gürlerim ama sonra kendi kabuğuma çekilip düşününce karşı tarafın duygularını,düşüncelerini anlayabiliyorum.Yani ona göre o doğru değiştiremem ki.Onun bakış açısından,yaşadıklarından yola çıkarak öyle olması gayet normal diyebiliyorum.(Bu toleransı çemberimin içinde olan kişilere gösteriyorum daha çok ).Böyle deyince de kendime kızıyorum.İki yüzlüymüşüm,tutarsızmışım gibi geliyor,bilemiyorum.Yoruldum ama insanları anlamaktan,anlamaya çalışmaktan.Artık bana ne diyeceğim ne yaşadıysanız yaşadınız.Çok mu zor biraz kendinizi düşünmeyi bırakıp fedakarlık yapmak ? Çori ka,gojo,nappınlar ...

Bu kadar şeyi yazdım ama inanır mısınız içimde öfke yok.Sanırım istemeden bastırıyorum öfkeyi,hüznü.İlerleyen günlerde biz çok örselendik diye isyan çıkarırlarsa hiç şaşırmam :D

Bu arada yarın başlayan açık hava film gösterilerine gitmek hayal olacak gibi.Bugün yine yağmur,dolu yağdı.Yarın da öyle görünüyor.Bari cuma günü iyi olsun da havalar,o çok izlemek istediğim filmi açık havada izleyeyim :)