İşler Güçler ve Şiir

Pazar günü saçlarımı kestirdim.Kısacık oldular.Tüm kırıklar tek bir makas kesişiyle gitti.Rahatladım ama umarım bakımını bu sefer yapabilirim.

Haftasonum spor yapmakla geçti.Bisiklet sürdüm,tenis oynadım.Eğlendim bayağı.Evde olmayı çok seviyorum ama artık kafam çok rahat değil.O yüzden eve ne kadar geç girersem o kadar iyi.Direkt gelip uyumak mükemmel bir şey ama psikiyatristlere göre bu depresyon belirtisi olabilir.Olsun.Zaten aklıma bu aralar geçen yılın bu zamanları gelip duruyor.Sorgulamalarım başlıyor.Çok ama çok zor bir dönemdi.Üzerine iyi kötü çok şey yaşandı.Ama zamanı tam bir yıl öncesine alıp gerçeklerle yüzleşmemeyi isterdim.İnsanlara güvenimin yitip gitmemesini isterdim.Hiçbir şey eskisi gibi olamıyor.O coşkulu halim,ne güzeldin.Neyse ,yine bir hüzün yaratmayayım geçmiş gitmiş şeylerden.

İş yerinde mobbing devam ediyor.Sıktılar iyice.Benim üzerimde başlayan mobbing süreci tüm ekip arkadaşlarıma sıçradı.Ceza vermekle tehdit ediyorlar.Zaten zamanında verdiler.Yemek cezası.Böyle saçma bir şey ben görmedim.24 saat nöbet tutan insanlara yemek cezası vermek bir bizim ülkeye has bir şeydir sanırım.Böyle işle ilgili sorunlarımdan çok bahsetmiyorum ama bir dönem beni yıldırmışlardı.Sağlık sistemi çok kötü.Hekimin hekime uyguladığı mobbingi kimse aşamaz herhalde.Sırf üstün görünmek için ezmeye çalışmak nedir? Amaç hastalara yardım etmek olmalıyken bizimle uğraşan o gereksiz hekimler ve yöneticiler,sizlerle meslektaş olduğum için utanıyorum.Keşke insan olabilseydiniz...

Bir şiir var.Deniz Durukan'ın Aşşşk şiiri.Bir iki dizesine bayılıyorum.

                          Kaldır eteğini ayla!

                          Aşk hiçbir şeydir,beraber uyumaksa tecrübe...

                          Ayla! Bazen atlamak istiyorum aşağıya

                     Gecikmeli de olsa Orhan Veli'mi analım ...

Birkaç Şey

Kaç kere yazdım da yayınlamadım.Hayatımda çoğu şey yolunda gidiyor.Hatta bu durum beni bayağı şaşırtıyor.Ama geçen o kadar beklentiye girmiştim Parazit filmini izlemek için olmadı.Benim yaşadığım yere film gelmedi.Ben de arkadaşıma dedim.Senin yanına geliyorum,beraber o filmi izleriz diye.İkimiz de Uzakdoğu'yu severiz ve kırk yılda bir onunla etkinlik yapacaktık ama şansa benim gittiğim günün ertesi filmi vizyondan kaldırdılar.Bir hafta bile durmadı.Recep İvedik vb. filmler varken durdururlar mı ? Diyorum ya ne zamandır onunla birlikte bir şeyler yapmıyorduk ve bence bu bize iyi gelecekti.Olmadı ve ister istemez yüzüm düştü.Bir de ne zamandır lafı geçmeyen bir konu açıldı.Açılıp hemen kapandı aslında ama çok etkileniyorum nedense.Beni öyle düşüncelere boğuyor ki o kelime.Hüzünleniyorum.Geleceğimi düşünüyorum.
On gün önce bir başka arkadaşımla günübirlik Kapadokya turuna katıldık.Tur bize göre değilmiş onu anladık ama ben yine de eğlendim.Dağa taşa tırmandıkça tırmandım.Zirvelere çıktım.Nasıl rahatladım anlatamam.Ama bir daha turla bir şey yapmam.İnsanların saatlere uymaması,boş vakit bırakmamaları iyi olmadı.Bir ara ekip Asmalı Konak'ı gezerken biz de arkadaşımla ayrılıp güzel bir mekanda çayımızı,kahvemizi içip manzarayı seyrettik.
Daha bir sürü şeyler oldu da yazmaya üşeniyorum.Bu havalar beni mahvetti.Hep bir yorgunluk var üzerimde.Güzel olan her şey bizlerle olsun.Hayatınızdan huzur eksik olmasın.