Beni Bekleme Kaptan

Bu aralar çok duygusalım nedense.Bir anneyi kuvözdeki bebeğini severken görünce gözüm doluyor mesela ya da otobüs şoförü ambulansa iki üç saniye yol vermedi diye ağlayasım geliyor,gözlerim dolu dolu oluyor.Tüm bunların altında yatan nedeni merak ediyorum.Öyle boş yere olmaz gözlerimin dolması.Hepsini birbirine bağlayan bir çizgi var.İşte bugün buldum bunu.Yaşam ve ölüm.Bir yanda küçücük,hayata tutunmaya çalışan kuvözde bir bebek,diğer yanda hayatın ne olduğunu öğrenmiş,mutluluklar yaşamış,hüzünler tatmış ve her şeye rağmen ölümden kurtulmak için çabalayan bir can.Tüm bunların arasında benim kendi hayatımı düşünmem gözlerime yaşları dolduran şey oldu sanırım.Bazı güzel şeyleri yaşayamayacakmışım gibi hissediyorum son zamanlarda.Bazı şeyler yarım kalacak gibi.Ama eminim her insan için bu böyle.Hep bir şeyler yarım kalacak,hayat bu şekilde sürecek.Bir yanda yaşam olacak,diğer yanda ölüm...

Çok yorgunum,beni bekleme kaptan

Seyir defterini başkası yazsın

Çınarlı,kubbeli,mavi bir liman

Beni o limana çıkaramazsın

                                    Nazım Hikmet

Sonsuza Dek Genç Kal

Bugün 23 Nisan,hep neşeyle doluyor insan.Tüm ulusumuza ve çocuklara kutlu olsun.Geleceğe her ne kadar karamsar baksam da Nazım Hikmet'in şiiriyle taçlandırmak istiyorum bu özel günü.Keşke şiirlerde yaşasak,şiir gibi yaşasak ...

Güzel günler göreceğiz çocuklar,
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar,
Işıklı maviliklere süreceğiz...



Dün seçmeli ders seçimini yaptım.Kütüphaneye gitmeye üşendim,evde yaptım ve hayatımda ilk kez istediğim dersleri seçemedim.Adli tıbbı çok istiyordum ama olmadı.Arkadaşım seçebildi,ben de boş zamanlarda o derslere girmeyi deneyeceğim.Hayatımda gördüğüm en kaliteli hocalar o bölümde. Hayata bakış açıları olsun, insan ilişkileri olsun gerçekten çok iyiler.Öve öve bitiremem o bölümü.Ah, nasıl seçemedim ... 
Son birkaç gündür Joan Baez fena halde takıldı dilime.Açıyorum şarkılarını sırayla.Cover yaptığı şarkıların orijinal hallerini sevemiyorum.Her şarkıyı ona yakıştırıyorum.Nasıl da güzel seslendiriyor,anlamlandırıyor.Yıllar önce Donna Donna ile keşfetmiştim onu.Sesine hayran kalmıştım.Dinledikçe dinliyordum.Ne günlerdi o günler ...
İki gündür Forever Young'ı onun sesinden dinliyorum.İki gündür aklım geçmişe gidiyor.Aslında hep geçmişi hatırlatacak şeyler yaşanıyor yoksa düşünmezdim.Mesela instagramda tanımadığım biri, iki yıl öncesine ait fotoğrafı beğeniyor ve ben o fotoğrafın bendeki anılarına sürükleniyorum.Kafamı kurcalayan sorularla baş başa kalıyorum yine.Ama uzun sürmez.Aklıma Yusuf Atılgan'ın bir sözü geldi : ''Gerçek olan bu içimdeki boşluk mu?Değil! Bir şey var ama eksile eksile var.'' 

Merak Ediyorum Ne Olacak ?

Çabalıyorsun,çabalıyorsun ama bir an geliyor ki o çabanın bir hiç olduğunu görüyorsun.Sonra içinde bir burukluk kalıyor.Değmediğini görüyorsun ama kendini yine de çabalamaktan alamıyorsun.Çünkü öyle bir insansın,bunu değiştirmek biraz zor.Her şeyi mümkün kılabileceğini düşünüyorsun çabalayarak ama bazı durumlarda hiç işe yaramıyor hem de hiç.Bu haldeyken Nazım Hikmet'in bir sözü imdadımıza yetişiyor : ''Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.Unutma; aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak.''
'' Yaşadığın sürece her şey değişebilir, her şeyi değiştirebilirsin '' derim kendime sık sık.Ama olmuyor.Bir konu üzerinde bunu çok denedim ama olmuyor.İstediğim şeyi çabamla elde edemiyorum çünkü sadece bana bağlı bir durum değil.İnsanlık söz konusu.İnsan ilişkileri söz konusu bu yüzden tek benim çabamla olmuyor.Bazı zamanlar bu durumlar çok canımı sıkıyor.Öyle ki tüm insanlarla iletişimimi kesesim geliyor.Ama bazı zamanlar da,düşününce,''Boşver'' diyorum kendime, '' Kendini nasıl mutlu hissediyorsan öyle yap.'' Sonra tekrar '' Neden kendinden bu kadar ödün veriyorsun ki ? '' diyorum ,yine canım sıkılıyor ve sonra yine iyi bir düşünme hali geliyor.Sürekli aynı tekrarlar oluyor.Bir öyle bir böyle.Yaşamak zor insanlar içinde,insanlığın kalmadığı şu ülkede.Birilerini sevmek,birilerine aşık olmak,birilerine güvenmek zor.
İçimde yine çok şey birikti ama evde yalnız kalıp düşünemiyorum bu aralar.Misafirlerimiz var ama benim de yalnızlığa ihtiyacım var.Merak ediyorum ne olacak ?