Bir Ah Düştü Dilimden

Bugün geçen yıldan kalma bir ruh haline büründüm bir an.Derslere odaklanamadım.Gereksiz yere kendimi suçladım.''Yaşamam gerekiyormuş.Yaşadım.Bunların doğrultusunda ileride daha bilinçli davranacağım.'' diye düşünerek kendimi avuttum.Geçmişe dönüp bir şeyleri değiştiremeyeceğime göre kendimi suçlamam da anlamsız.Üstelik bu suçlama tek taraflı olmamalı.Kendime yeteri kadar haksızlık yapmışım zaten.Artık daha objektif düşünebiliyorum.Çünkü olayları tek başıma oluşturmuyorum.Bir sürü etken var işin içinde.Hem olayın içindeyken daha farklı oluyor insan.Duyguları,düşünceleri,davranışları çok farklı oluyor.Öyle işte.
Normalde bugün böyle olmazdım ama tetikleyici faktörler vardı.Arkadaşlarla konuştuğumuz birtakım konular oldu.Altı kişiden beşi bir konudan hevesle bahsedip olmasını istiyor ve bir kişi öylece duruyorsa sorun kimde ? Ya da ortada bir sorun olmalı mı? Bence olmamalı ama oluyor maalesef.Çoğunluk,azınlığı ezip geçiyor.Sanki onların istedikleri şey mutlu sona götürecekmiş gibi geliyor insana.Ama biliyorum ki öyle değil.Sadece çoğunluk oldukları için öyle bir algı oluşuyor.Neyse,ben bildiğimi yapmaya devam ederim zaten.Belki benim yolumun sonu mutlu olur.Kim bilir ?

Uzun aradan sonra Türk Sanat Müziği keşiflerime tekrardan başladım.Bugün Nesrin Sipahi günü.

Madem ki gidiyorsun bırakıp burda beni

Bir daha seyredeyim ne olur dur da seni

Ayrılan belki döner belki de dönmez geri

Bir daha seyredeyim ne olur dur da seni