Take Me Home

Eksik bir şey mi var ? 
Eksik bir şey var ama ne ?
Dört gün boyunca Eskişehir'de eğitimdeydim.Son zamanlarda ne kadar sıkıldığımı anlatmıştım.Ortam değiştirmek çok iyi geldi ama geri döndüğümde maalesef aynı hisler başladı.
4 gün boyunca çok rahattım.Otele eşyalarımı bırakır bırakmaz kendimi sokaklara attım.Suratımda aptal bir sırıtış vardı.Diyorum ya ortam değiştirmek çok iyi geliyor bana,bir anda özüme dönüyorum.Yürüdüm,yürüdüm.Yürüdükçe açıldım,''oh be '' dedim.Sevdiğim,özlediğim insanlara mesaj attım.İçimdeki bu coşkuyu paylaşmak istedim.Kalabalıklara karışıp güzel hisler içinde kayboldum.Eğitimde de bir sürü insanla tanıştım.Yeni insanlar da bana çok iyi geliyor.Hepsi de meslektaşımdı.Aynı dili konuşmayı özlemişim.Çok iyi bir hoca ile dertleştik.İnsanların cahilliğinden tutun da vurdumduymazlığına kadar her konu hakkında.Yapacak bir şey yok maalesef.Kitaplara bile ne kadar zam geldi.İnsanların zorlanmasını anlayabiliyorum ama yine de ellerinden geleni yapsalar,içlerinde okuma isteği,öğrenme isteği olsa bir şekilde kitaplara ulaşabilirler.Neyse bu çok ayrı ve geniş bir konu.Değerlendirilmesi için birçok faktörün sorgulanması gerekiyor.
Eğitimin son gününde hem yazılı hem de sözlü sınav olduk.''Kendi üniversitemden mezun olduğum yetmedi bir de Eskişehir'in hocalarından sözlüye gireyim.'' dedim.😜 Son gece mecbur ders çalıştım.Sınav sonrası yeni tanıştığım bir arkadaşla vaktimiz yettiği kadar şehir turu yaptık.Gitmek istediği bir yer vardı ama tek gidemeyeceğini söylüyordu.Beraber gidebileceğimizi söyledim.O istediği yeri gezerken ben de birkaç müze gezdim.Çok iyi oldu ikimiz için de.
Şimdi evdeyim.Dün akşam trenle geldim.Bugün de doktora gittim.Biraz üzüldüm ama aslında kötü bir durumum yok.Sadece hasta olmayı kabullenemiyorum.Ömür boyu yediğime içtiğime dikkat etmem gerekiyormuş,akşam 9'dan sonra yemek yememem gerekiyormuş,kilo almamalıymışım (bu aralar kilo almaya çalışıyordum) ve birkaç şey daha.40 kilo bir insanım zaten ve yediğime içtiğime her zaman dikkat etmişimdir.İşte insan soruyor :'' O zaman neden ben? '' O hastalığın profiline hiç uymuyorum aslında.Of neyse bugün bu yüzden hüzünlendim işte.Sonra düşündüm '' Feta ne derdin var bu hayatta ? '' Şu an aktif bir derdim yok ama bir şeylerin eksikliğini çekiyorum sanki.Garip bir duygu.Hani derler ya ''Yanımda o olsun bana bir şey olmaz.'' Aslında öyle biri var hayatımda ama yanımda değil.O mesele de karışık.Sanırım benim asıl derdim şu an belirsiz bir hayatın içinde olmam.Belirsizlikten her zaman nefret etmişimdir.Bir olay varsa hemen çözülmeli,her şey hızlıca halledilmeli ama bu memurluk meselesinde maalesef öyle olmuyormuş.Bana göre değil.Kendime alternatif yollar bulmalıyım ama bir bezmişlik var üzerimde.Geçen gece rüyamda o insanla kendimi gördüm.Bu yaşta emekli olmuştuk.(Mesleğe başlayalı iki ay oldu sadece) Nasıl seviniyordum anlatamam.Gerçi sevinme nedenim onun yanımda olmasıydı ama olsun emeklilik de çok iyiydi. Göçebelik bitip yerleşik hayata geçsem çok güzel olacak.Merak ediyorum ne olacak hayatımda ? Umarım yeni yılda her şey gönlümüzce olur...

Kır yolları beni eve götürün

Ait olduğum yere ...