Bir hafta oldu sarayıma döneli.Komşular bile farketti döndüğümü.Tabii gelir gelmez keman alıştırmalarımı yapınca sağır sultan bile anlamıştır yuvama döndüğümü.İtiraf etmeliyim ki bu yalnızlığı,sessizliği çok seviyorum.İleride bu günlerimi arar mıyım bilemiyorum.O yüzden her anın keyfini çıkarmaya çalışıyorum.Yalnız bu gidişle iyice bu yaşama alışmaktan da korkuyorum.Neyse adapte olabilirim her koşula.Paniklemeye gerek yok.
Birkaç yenilikten bahsedeyim.Mesleki hedefimi belirledim.Kendimi o yönde geliştireceğim.Arkadaşlarımdan birkaçına da bahsettim.Bu demektir ki kararımdan caymayacağım.Hepsi de güzel iltifatlarda bulundu.Tam sana göre dediler.Ben de yıllardır bana uygun olduğunu düşünürdüm ama ailenin beklentileri,gönlümün biraz daha aksiyon arayışı ve daha birçok etken engelliyordu seçimimi.Ara tatilde de ciddi ciddi düşündüm.Sonuçta kimsenin beklentilerini karşılamak zorunda değilim.Ayrıca artık sakin bir yaşam istiyorum.Daha doğrusu iş hayatımın daha az yorucu olmasını istiyorum.Normal hayatıma daha fazla vakit ayırıp biraz eğlenip kendimi farklı yönlerde geliştirmek istiyorum.Şimdilik durum bu.Bu genç yaşta yaşlanmış gibi konuşuyorum ama öyle değil.Ben buna biraz olgunlaşmak diyorum.Bu iyi bir şey ;) Hınzır Feta da durgunlaşmalı biraz.Şöyle düşün iyice gerilmiş bir lastikle fırlatılmayı bekleyen taş... Biraz geriye çekelim,hızını yavaşlatalım sonra salıveririz ;)
Şimdi de tesadüflerden bahsetmek istiyorum.Gözlem yapıyorum ve bazı şeylerin tesadüf olmadığını ispatlamaya çalışıyorum kendimce.Ard arda olan bazı şeylerin tesadüf olma ihtimali nedir ki? Bence bir oyun dönüyor bu gözlemimde.Ya neden insanları saf yerine koyarlar ki ? Bazı şeylere inanıyormuş gibi yapmam düşüncelerimi o değersiz şeylerin meşguliyetinden kurtarmak için.Ama anlamıyorlar." Tesadüfün de bir mantığı olmalı değil mi ? " diye boşuna dememiş Sabahattin Ali ;)
Bu günlük benden bu kadar.Arada sırada uğrarım buralara.Şimdi kendimi hedefim doğrultusunda geliştirmeye gidiyorum. ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder